باغ طبیعی
باغ طبیعی به معنای منطقه مشخصی از پوشش گیاهی است که به طور عمدی با گونه‌هایی از گل‌های وحشی، درختچه‌ها، گیاهان چندساله، علف‌های زینتی یا ترکیبی از آنها که با منظره‌ای نگهداری‌شده اند، غیر از چمن‌هایی که به‌طور منظم درو می‌شوند، کاشته یا کشت شده است، اما شامل منطقه طبیعی نمی‌شود. به این معنی است که باغ از خطوط، منحنی های بسیار آزاد پیروی می کند و معمولاً طرح خود را از طرح زمین می گیرد.
شما می توانید منحنی های مرز زمین، راهرو، دیوارهای خانه، نهر، مجموعه ای از درختان یا جایی که خورشید پرتوهای گرمایش را می تاباند دنبال کنید .طبیعت گرایی نقطه مقابل رسمیت است. هیچ هندسه ای و خط مستقیمی وجود ندارد .در واقع، مواد ساخته شده بسیار کمی دارند و به نظر می رسد که اصلاً دخالت انسانی نداشته است!
تأثیر طبیعت گرایی از استفاده از سه جزء محوطه سازی به شیوه ای خاص ناشی می شود. آنها سنگ، آب و گیاه هستند.
• سنگ: ما همیشه به دنبال این هستیم که از روی سطح باشد.
• آب: ما می‌خواهیم با استفاده از آب در باغ‌ها انعکاس، حرکت و صدا را ببینیم
• گیاه: کاشت بومی باید همانگونه که در طبیعت است لایه بندی شود، با پوشش های زمینی، طبقه میانی و بیش از حد درختان.حتی پوشش گیاهی مرده نیز نقش ظریف تری در افزودن ویژگی های طبیعت گرایانه به باغ ها دارد.
نمونه کارهای اجرا شده
