کاشت و نگهداری از موز

موز با نام گیاه شناسی Musa spp. از خانواده Musaceae و بومی آسیا، آفریقا، استرالیا می باشد. در حالی که این گیاهان میوه‌دار گرمسیری معمولاً به عنوان درخت شناخته می‌شوند، از نظر فنی نوعی گیاه علفی، چند ساله هستند، به این معنی که ساقه چوبی ندارند. ساقه های گوشتی و عمودی دارند که از آن برگ های بزرگ، مستطیلی و سبز روشن رشد می کنند. گل های سفید، بنفش، نارنجی رنگی دارد که معمولاً در بهار ظاهر می شوند و جای خود را به میوه های گوشتی، کشیده، سبز یا زرد می دهند. درختان موز عموماً سرعت رشد بالایی دارند و تقریباً 70 گونه درخت موز وجود دارد. این گیاه در بهار کاشته می شود.

نگهداری

 این گیاه را در مکانی بکارید که از بادهای شدید در امان باشد و مطمئن شوید که فضای کافی برای ارتفاع و گسترش گونه خاص خود دارید.

نور: بیشتر گونه های موز ترجیح می دهند در آفتاب کامل رشد کنند، یعنی بیشتر روزها حداقل شش ساعت نور مستقیم خورشید بتابد با این حال، برخی از گونه ها به راحتی می سوزند و در سایه جزئی بهتر عمل می کنند.

خاک: این گیاهان خاک غنی و عمیق با زهکشی خوب و pH کمی اسیدی را دوست دارند. آنها معمولاً تحمل ضعیفی برای نمک در خاک دارند.

آب: به آب زیاد و رطوبت فراوان در هوا نیاز دارند. بهترین کار را زمانی انجام می دهند که در گروه های نسبتا نزدیک به هم کاشته شوند، زیرا به حفظ رطوبت در برگ ها کمک می کند. به طور منظم آبیاری کنید تا مطمئن شوید که خاک به طور یکنواخت مرطوب است. از آبیاری بیش از حد خودداری کنید که می تواند باعث پوسیدگی ریشه شود.

دما و رطوبت:این گیاهان در شرایط گرم و مرطوب رشد می کنند، اما دمای شدید را دوست ندارند. دمای ثابتی بین23 تا 35 درجه سانتی گراد را ترجیح می‌دهند. دمای سرد و شرایط خشک می تواند باعث از بین رفتن سریع گیاهان شود. برای افزایش سطح رطوبت، برگ ها را روزانه مه پاش کنید.

کود: درختان موز تغذیه کننده های سنگینی هستند. یک کود متعادل را به طور منظم در طول فصل رشد، با پیروی از دستورالعمل های کارشناسان اعمال کنید. همچنین، برای بالا بردن سطح مواد آلی، سالانه کمپوست را در خاک مخلوط کنید.

هرس:  پاجوش های اضافی را از سطح زمین قطع کنید. بعد از میوه دهی ساقه کاذب اصلی را  هرس کنید و ساقه کاذب با رشد متوسط را نگه دارید این گیاه در فصل رشد بعدی جایگزین ساقه اصلی می شود.

تکثیر

پاجوش های برگ شمشیری دارای برگ های باریک و شمشیری بوده و زمانیکه ارتفاع آنها به ۷۵ سانتیمتر برسد از پایه مادری جدا کنید  و بکارید.

روش دیگر  تکثیر به روش  تقسیم است.  ریزوم موز را بعد از میوه دادن از خاک د رآورید و به چند قسمت که هر قسمت حاوی جوانه است تقسیم کنید. و آنها را بکارید.

آفات و بیماری های رایج گیاهی

آفات شامل موارد زیر است:

شته ها: این آفات باعث پیچ خوردگی و چروک شدن شاخ و برگ می شوند و همچنین می توانند بیماری های دیگری را منتقل کنند .

سرخرطومی سیاه: اگر مشاهده کردید که شیره ژله مانند از گیاه بیرون می زند، ممکن است شپشک سیاهی داشته باشید که با آفت کش ها می توان آنها را از بین برد.

نماتدها: این شایع ترین آفت درخت موز است که باعث پوسیدگی گیاه و میوه می شود.

حشرات شیره مکنده: شپشک آرد آلود و کنه های عنکبوتی قرمز نیز در درختان موز رایج هستند.

تریپس: این آفت باعث شکافته شدن پوست میوه گیاه می شود.

بسیاری از بیماری های رایج در درختان موز در باغ های بزرگ وجود دارد که با قارچ کش ها و آفت کش های تجاری از آنها مراقبت می شود. در مورد درختان موز داخل گلدان، مراقب پوسیدگی ریشه، بیماری لکه برگی، پژمردگی و کپک پودری باشید.

سوالات متداول

آیا نگهداری از درختان موز آسان است؟

درخت موز برای رشد به شرایط مطلوب (در داخل یا خارج از منزل) نیاز دارد. دادن مقدار زیادی آب و نور به درخت موز، کلید کمک به رشد آن است.

آیا درخت موز می تواند در داخل خانه رشد کند؟

درخت موز، مانند گیاه پاپایا، می تواند یک گیاه آپارتمانی عالی باشد، فقط انتظار نداشته باشید که به عنوان یک گیاه داخلی میوه بدهد. برای تولید میوه، گیاه به شرایط گرمسیری در فضای باز نیاز دارد.