نحوه کاشت و پرورش درخت پسته

درخت پسته با نام گیاه شناسی  Pistacia vera از خانواده  Anacardiaceae بومی منطقه آسیای مرکزی می باشد. زمان شکوفه دهی این درخت بهار  است که شکوفه هایی به رنگ سبز و قرمز می دهد. پسته خود گرده افشان نیست. بادهای تند در بهار و تابستان برای برداشت پسته بسیار مهم است. گرده درختان نر باید با باد از گل های نر به گل های درخت ماده برسد. درخت بالغ 5/7 تا 9 متر ارتفاع، 5/4 تا 9 متر عرض دارد. درختان پسته در آب و هوای خشک و گرم که آفتاب زیادی دارند رشد می کنند. برای کاشت درخت بهتر است در اواخر پاییز از نهال های گلدانی کاشت. معمولاً یک درخت پنج تا هفت سال طول می‌کشد تا آجیل به بار آورد.

پسته حاوی چندین ترکیب اسیدی است که برای اسب ها سمی است، اما برای سایر حیوانات خانگی و انسان بی ضرر است.

نگهداری

نور: درخت پسته به آفتاب کامل (حداقل هشت ساعت در روز) نیاز دارد و در آب و هوای گرم و خشک رشد می کند.

خاک: اگرچه درخت پسته تقریباً در هر نوع خاکی رشد می کند، اما در خاک های سبک، شنی و لومی که زهکشی خوبی دارند، بهترین عملکرد را دارد. خاک مرطوب و سنگین گزینه مناسبی برای این درختان نیست. به دلیل ریشه های طولانی آنها، مهم است که خاک عمیق باشد.

آب: درخت پسته بسیار مقاوم به خشکی است. با این حال به آب فراوانی نیاز دارند تا محصول آجیل فراوانی تولید کنند. درخت پسته از آبیاری های عمیق و نادر قدردانی می کند و به آب اجازه می دهد خاک را اشباع کند. در گرمای تابستان، آب اضافی بهتر است. قبل از آبیاری مجدد، اجازه دهید آب تخلیه شود. پسته در خاک خیس  خوب عمل نمی کند.

دما و رطوبت: این درختان گرما را دوست دارد. دمای مطلوب برای درخت پسته در حدود 37 درجه سانتی گراد است. همچنین به سرمای زمستانی بین 0 تا 7 درجه سانتی گراد برای حداقل 900 ساعت تجمعی نیاز دارد تا تولید برگ و جوانه جدید را آغاز کند. با این حال، درختان پسته نمی توانند زمین های یخ زده را تحمل کنند.

درخت پسته برخلاف گیاهان گرمسیری که هوای گرم و رطوبت را دوست دارند، رطوبت زیادی را دوست ندارد. در آب و هوای مرطوب خوب عمل نمی کند.

کود: شما می توانید از برنامه غذایی پسته شهر گیاه استفاده نمایید.  بهتر است کود را در اواخر زمستان تا اوایل بهار استفاده کنید تا به برداشت خوب کمک کنید.

برداشت: زمانی که پسته آماده برداشت شد، پوسته آن به رنگ صورتی مایل به زرد در می آید و پوسته خارجی مغز پسته از پوسته داخلی جدا می شود.

هرس: وقتی درخت جوان است، شاخه هایی را شناسایی کنید تا به عنوان شاخه های اصلی درخت در حال رشد عمل کنند. بهتر است مواردی را انتخاب کنید که به طور مساوی در اطراف تنه قرار گیرند. از شاخه هایی که مستقیماً در مقابل یکدیگر قرار دارند خودداری کنید. پس از انتخاب شاخه‌های اصلی، تمام شاخه‌های زیر پایین‌ترین شاخه اصلی را جدا کنید. این باید 60 تا 80 سانتی متر بالاتر از خاک باشد. تمام شاخه های دیگر باید به طول تقریبی 10تا 15 سانتی متر هرس شوند. برای تحریک رشد مداوم، ممکن است بخواهید دو یا سه بار در سال درخت خود را هرس کنید.

تکثیر: درختان پسته معمولاً از طریق بافت پیوندک جوانه زده روی پایه گونه‌های مقاوم به بیماری در پاییز تکثیر می‌شوند. این یک روش پیچیده و دشوار است که به ندرت توسط آماتورها با موفقیت انجام می شود. درختان پسته برای تکثیر از طریق ریشه زایی قلمه های ساقه مناسب نیستند، زیرا درخت به دست آمده عملکردی مشابه درخت مادر نخواهد داشت.

آفات و بیماری های رایج

پسیل پسته از آفات رایج پسته است که با کارت زرد  و مبارزه شیمیایی زیر نظر کارشناس گیاه پزشک می توان آن را کنترل کرد. آفت پروانه چوبخوار پسته  که با هرس شاخه آلوده  و سموم کنترل می شود. سوسک سرشاخه خوار که از طریق نظافت باغ، هرس شاخه ها، تغذیه مناسب و استفاده از سموم زیر نظر کارشناس کنترل می شود. همچنین سن پسته که با مبارزه زراعی کنترل می شود. بیماری های پسته از جمله نماتد پسته که با زردی حاشیه برگ ها، توقف رشد، ایجادگره در ریشه  و پوسیدگی ریشه ظهور می کند. بیماری سرخشکیدگی پسته شانکر و سیاهی تنه و شاخه ها را ایجاد می کند و با قارچ کش اکسی کلرو مس کنترل می شود. بیماری گموز پسته یک بیماری قارچی است که درخت درحالی که برگ های سبز دارد خشک می شود برای جلوگیری از گموز توجه کنید طوقه با آب خیس نشود، دوره های آبیاری را رعایت کنید و از سموم زیر نظر کارشناس استفاده کنید. برای کسب اطلاعات بیشتر در زمینه مبارزه با آفات و بیماری های پسته با متخصصان مجرب شهرگیاه در ارتباط باشید.