نحوه رشد و مراقبت از آفتابگردان

  نحوه رشد و مراقبت از آفتابگردان

گل آفتابگردان با نام گیاه شناسی  Helianthus annuus از خانواده Asteraceae بومی منطقه آمریکای شمالی است. گل هایی به رنگ زرد، قرمز، ماهگونی، دو رنگ ایجاد می کند. آنها معمولاً از اواسط تابستان شروع به گلدهی می کنند و می توانند تا اوایل پاییز باقی بمانند. گل ها یک صفحه مرکزی گسترده دارند که با گلبرگ های کوتاه و زرد رنگ احاطه شده است. آفتابگردان روی یک ساقه مودار، محکم و راست که می تواند 1 تا 3 متر ارتفاع داشته باشد رشد می کند. ساقه ها می توانند یک گل را نگه دارند یا با شکوفه های متعدد منشعب شوند. برگ های خشن، کرک دار، بیضی تا مثلثی شکل در امتداد ساقه رشد می کنند. این گل ها یکساله هستند، یعنی چرخه رشد خود را در یک سال کامل می کنند. شما باید آنها را در بهار پس از گرم شدن خاک باغ تا حداقل 13 درجه سانتی گراد بکارید.

نگهداری

نور: برای داشتن بهترین گلدهی و قوی ترین ساقه ها، آفتابگردان های خود را در آفتاب کامل بکارید، یعنی حداقل شش ساعت در روز نور مستقیم خورشید دریافت کند. از آنجا که آنها هلیوتروپیک هستند (سر گل آنها از خورشید پیروی می کند)، قرار گرفتن در معرض آفتاب کافی به آفتابگردان کمک می کند تا به جای خم شدن به سمت جهتی که در آن نور قوی ترین است، صاف بمانند.

خاک: آفتابگردان تقریباً در هر خاکی از جمله خاک های ضعیف و خشک رشد می کند. با این حال، آنها در خاک با زهکشی خوب که حاوی مقدار خوبی از مواد آلی است بهتر رشد می کنند.

آب: اگرچه آبیاری آفتابگردان به طور منظم به شرایط خشک مقاوم است، زیرا گلدهی اغلب در دوره های خشکسالی کاهش می یابد. بین دو آبیاری اجازه دهید 2 تا 5 سانتی متر بالایی خاک خشک شود. اگر آفتابگردان های شما آویزان هستند و خاک آن خشک است، نشانه آن است که آنها به آب بیشتری نیاز دارند.

دما و رطوبت: دمای مطلوب برای رشد آفتابگردان بین 20 تا 25 درجه سانتی گراد است. آفتابگردان می تواند محیط های تا حدودی سرد اما آفتابی را تحمل کند. آنها همچنین رطوبت بالایی را تحمل می کنند، اما بهتر است خاک با زهکشی و گردش هوای خوب باشد تا از پوسیدگی ریشه و سایر بیماری ها جلوگیری کند.                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                           کود: شما می توانید از برنامه غذایی آفتابگردان شهرگیاه استفاده کنید.

هرس: به طور معمول آفتابگردان ها نیازی به هرس ندارند، اما اگر به صورت خوشه ای رشد کنند، می توانند از پیرایش گاه به گاه سود ببرند.

تکثیر: آفتابگردان را می توان با بذر و یا  قلمه تکثیر کرد.

آفات و بیماری های رایج

آفات و بیماری های متعددی می توانند آفتابگردان را تحت تاثیر قرار دهند. پرندگان و جوندگان به دانه ها علاقه زیادی دارند. بنابراین اگر می خواهید بذرها را برای کاشت ذخیره کنید، سر گل ها را با توری بپوشانید تا از آفات محافظت کنید. علاوه بر این، پروانه آفتابگردان تخم‌های خود را روی گیاه می‌گذارد و لاروها از سر گل تغذیه می‌کنند و تونل می‌زنند و سوراخ‌هایی در دانه ‌ها ایجاد می‌کنند. آفت کش ها می توانند به کنترل پروانه ها کمک کنند. به طور مشابه، ممکن است با سوسک ها یا کرم ها در خوردن شاخ و برگ مشکل داشته باشید. آفتابگردان همچنین می تواند مستعد ابتلا به بیماری های قارچی از جمله سفیدک پودری و زنگ باشد. برای جلوگیری از چنین شرایطی، گردش هوای کافی را در اطراف گیاهان خود فراهم کنید و به محض مشاهده اولین علائم از قارچ کش استفاده کنید.

شانکر ساقه: اغلب در ماه های مرطوب زخم های قهوه ای و سیاه روی ساقه و برگ های آفتابگردان ها ایجاد می شود. این تغییر رنگ که شانکر ساقه نامیده می شود، در صورت عدم درمان می تواند به سرعت گیاه را از بین ببرد. باید از قارچ کش های سنگین استفاده کنید، اما اگر مشکل حل نشد، باید آفتابگردان ها را با سوزاندن یا خارج کردن آنها از ریشه از بین ببرید.

لکه برگی: برگ ‌های آفتابگردان گاهی لکه ‌های سیاه یا قهوه‌ای را نشان می‌دهند که لکه‌های برگ نامیده می‌شوند. می توانید این بیماری را با اسپری سرکه سیب رقیق شده درمان کنید، اما اگر درمان ها موفقیت آمیز نبود، باید برگ ها یا گیاه را به طور کامل حذف کنید.