علم جی ای اس در کشاورزی نوین
علم جی ای اس در کشاورزی نوین
در اوایل دهه 1960 اولین سیستم اطلاعات جغرافیایی (GIS) توسط کاناداییها برای ذخیره دادههای مکانی و تهیه نقشههایی از زمین ایجاد شد. سیستم اطلاعات جغرافیایی (GIS) ابزاری است که تجزیه و تحلیلهای مکانی را به منظور تصمیمگیری آگاهانه انجام میدهد. این فناوری ترکیبی از سخت افزار، نرم افزار و داده است. داده ها می توانند تقریباً هر چیزی را که بتوان تصور کرد را تا زمانی که دارای یک جزء جغرافیایی باشد، نشان دهند.
استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی (GIS) در کشاورزی
با استفاده از دادههای جمعآوری شده از پهبادها، ماهواره ها همچنین حسگرهایی که مستقیماً روی ماشینآلات مزرعه نصب شدهاند، قابلیتهای تصمیمگیری کشاورزان به منظور برنامهریزی کشت خود برای به حداکثر رساندن محصول را بهبود بخشیدهاند.
GIS به ما این امکان را می دهد که داده های جغرافیایی گسترده ای را که به صورت روزانه ذخیره و جمع آوری می شود، تجسم، تجزیه و تحلیل و درک کنیم بعنوان مثال کدام محصولات در حال شکوفایی هستند؟
تا چه حد آلودگی و بلایای طبیعی مانع تولید و کنترل استفاده از کودها می شود؟
همچنین منجر به استفاده از بذر، کود، مواد مغذی یا آفتکشها تنها در مکانها و زمانی که مورد نیاز است می شود .
علاوه بر این، اثرات منفی زیست محیطی ناشی از کاربرد بیش از حد برخی از مواد شیمیایی را کاهش داده و یا حذف می کند.
معضلات دائمی مانند مصرف نیتروژن نیز می تواند مورد توجه قرار گیرد و به کشاورز کمک می کند مقدارمناسبی نیتروژن استفاده کنند.
سیستم اطلاعات جغرافیایی به کشاورز کمک می کند تا با متغیرهای مختلف سازگار شود، سلامت تک تک محصولات را پایش کند، عملکرد یک مزرعه معین را تخمین بزند و تولید محصول را به حداکثر برساند.
GIS می تواند برای مقایسه داده های تاریخی نیز مورد استفاده قرار می گیرد. بعد از دانلود تصاویر ماهواره ای منطقه مورد نظر و انتقال آن به نرم افزارGIS می توان برای ارزیابی تغییرات کاربری زمین ها در مدت زمان مشخص مثلا تغییرات کاربری زمین های کشاورزی تهران از 1380 تا 1400 استفاده کرد. این می تواند به پیش بینی و برنامه ریزی برای مقدار زمین قابل کشت برای تامین غذای مردم با افزایش جمعیت کمک کند.
قدرت واقعی GIS در توانایی آن در تجزیه و تحلیل لایه ها یا متغیرهای متعدد نهفته است. سیستم اطلاعات جغرافیایی (GIS) متغیرهایی مانند نوع خاک، جهت باد، مقدار بارندگی، شیب و جهت زمین، توپوگرافی یا ارتفاع، برنامهریزی زهکشی و همچنین پیشگیری از خطرات ناشی از سیل، خشکسالی، را برای کمک به مدیریت محصول با تحلیلهای فضایی پیچیده مقایسه می کند.
منابع داده های سیستم اطلاعات جغرافیایی (GIS):
منابع زیادی برای داده های GIS به صورت رایگان و با هزینه وجود دارد. برخی از این دادهها شامل:حوضههای آبخیز، عکسهای هوایی، مرزهای شهری، محدوده مناطق و شبکههای جادهای و... است.