رشد و نگهداری از گوجه چروکی بنفش

گوجه چروکی بنفش Solanum lycopersicum 'Cherokee purple' از خانواده  Solanaceae نوعی گیاه یکساله است منطقه بومی این گوجه کوه های آند، آمریکای جنوبی می باشد. گوجه چروکی بنفش به خاطر رنگ قرمز مایل به بنفش، طعم متفاوتش شناخته شده است این گیاه میوه‌های گرد بزرگی را از اواسط تابستان تا اواخر فصل پاییز تولید می‌کند، گوجه دارای طعم کمی دودی و شیرین است و نسبت به انواع دیگر کمی کمتر اسیدی است، برگ ها و ساقه های این گیاه برای گربه ها، سگ ها و اسب ها سمی هستند.

نگهداری

نور: گوجه چروکی به نور زیاد و مستقیم خورشید نیاز دارد شش تا هشت ساعت نور در طول فصل رشد کافی است. پوشش مناسب برگی برای محافظت از میوه ها در برابر آفتاب سوختگی هنگام رسیدن بسیار مهم است.

خاک: خاک لومی کمی اسیدی و با زهکشی خوب اصلاح شده با کمپوست ایده آل است. سطح pH متعادل 5/6 تا 5/7 توصیه می شود.

آبیاری: می تواند در دوره های کوتاه خشکسالی نیز مقاومت کند آبیاری قطره ای برای گوجه ایده آل است. همیشه در خط خاک آبیاری کنید تا منجر به بیماری نشود. از آبیاری بیش از حد خودداری کنید.

دما و رطوبت: بهترین دما بین 18تا 29 درجه سانتی گراد است با این حال، نوسانات شدید می تواند بر اندازه میوه و زمان رسیدن تأثیر بگذارد. رطوبت نسبی 65 تا 85 درصد بهترین است. دوره های طولانی شرایط گرم و مرطوب می تواند منجر به هجوم حشرات و بیماری قارچی شود.

کود: گیاهان گوجه معمولاً نیاز غذایی کمی دارند که با شروع تولید میوه افزایش می یابد. در زمان کاشت از کودهایی با نسبت NPK کم استفاده کنید. هنگامی که گلدهی شروع می شود، کود حاوی فسفر و پتاسیم بیشتری اضافه کنید، اما سطح نیتروژن را پایین نگه دارید زیرا مصرف بیش از حد نیتروژن باعث رشد برگ های زیادی می شود.

هرس: چروکی بنفش از هرس زودرس و دیررس سود می برد. هرس اولیه با بیرون کشیدن مکنده ها انجام می شود - رویش برگ های جدید در محل اتصال دو تاک موجود. این گوجه فرنگی را می توان با حذف مکنده ها در چند هفته اول پس از نشاء، به شکل کمی فشرده تر تربیت کرد. میوه ها با رسیدن به سایه از پوشش برگ نیاز دارند، بنابراین باید از مکیدن بیش از حد خودداری کنید زیرا این امر می تواند منجر به سوختن میوه ها شود.

تکثیر: می توانید گوجه را از قلمه پرورش دهید یک قلمه 15 تا 20 سانتی متری بردارید. قلمه را در آب یا خاک قرار دهید. ریشه ها در حدود یک هفته رشد می کنند.

چروکی بنفش به طور قابل اعتمادی همچنین این گوجه  از بذر رشد می‌توانید بذر میوه‌های خود را برای کاشت سال بعد ذخیره کنید. بذرها را 6 تا 8 هفته قبل از آخرین یخبندان در داخل خانه یا گلخانه بکارید.

آفات و بیماری های رایج گیاهی

آفات شته، سوسک تاول زا، کرم ساقه خوار به بوته های گوجه چروکی خسارت وارد می کنند. شته های ریز را اغلب می توان با اسپری صابون از بین برد، بهترین راه برای خلاص شدن از شر کرم هایی که از گیاهان شما تغذیه می کنند، جمع کردن است. هجوم سوسک های تاول زا می تواند یک محصول را در چند روز از بین ببرد و اغلب نیاز به استفاده مکرر از آفت کش های مصنوعی دارد .همه گوجه ها در برابر تعدادی از عفونت های ویروسی و باکتریایی آسیب پذیر هستند بهترین راه برای جلوگیری از مشکلات، رشد گیاه سالم در خاک سالم است. عامل بیماری های گوجه در خاک زمستان گذرانی می کنند، بنابراین تناوب زراعی توصیه می شود. از کاشت گوجه در جایی که گیاهانی مانند فلفل، بادمجان و سیب زمینی در سال قبل رشد کرده بودند خودداری کنید.

مشکلات رایج

پوسیدگی گلگاه: یک لکه سیاه فرورفته در انتهای میوه های در حال رسیدن ایجاد می شود، به دلیل جذب ناکافی کلسیم است و با آبیاری نامناسب و هوای گرم و خشک تقویت می شود.

ریزش گل: زمانیکه گل ها شکل می گیرند اما قبل از رشد میوه می ریزند  احتمالاً به دلیل آب و هوا، آبیاری نامناسب یا ترکیبی از هر دو است. چروکی بنفش به دوره های کوتاهی از خشکسالی مقاوم است، اما اگر در هوای گرم و آفتابی بماند میوه تولید نمی کند همچنین نوسان دمایی باعث تشکیل میوه ضعیف می شود.

برگ های سبز کم رنگ یا زرد: برگ های گوجه باید به رنگ سبز تیره باشد. برگ های رنگ پریده با رگبرگ های برجسته احتمالاً به دلیل کمبود مواد مغذی یا جذب ضعیف مواد مغذی ایجاد می شوند. قبل از کاشت خاک خود را آزمایش کنید. مانند بسیاری از گیاهان دیگر، برگهای زیرین در طول چرخه رشد زرد شده و می ریزند. اگر برگ های زرد در بالای گیاهان شما ظاهر می شود، برنامه آبیاری خود را دوباره بررسی کنید.

لکه قهوه ای روی میوه: آفتاب سوختگی به صورت لکه های قهوه ای و پوسته پوسته روی میوه ظاهر می شود. این به دلیل پوشش ناکافی برگ است که میوه را در معرض نور مستقیم و روشن خورشید قرار می دهد. از دست دادن برگ می تواند با تعدادی از بیماری های گوجه فرنگی یا کمبود نیتروژن رخ دهد.