آشنایی با کرم خاکی

کرم خاکی با نام علمی Lumbricus terrestris در هر جایی یافت می‌شوند و طول آن‌ها معمولاً بیشتر از ۳ سانتیمتر است. آن‌ها بیشتر به رنگ صورتی قهوه‌ای یا صورتی تیره هستند.

 کرم خاکی روزانه به اندازه وزنشان خوراک می‌خورند و بیرون می‌دهند و این کودی بی همتا برای تقویت خاک می‌باشد. کرم خاکی به طور کلی اثرات مثبتی در خاک دارد یکی از ویژگی های مثبت کرم خاکی تغذیه حرکت این موجود در خاک می باشد کرم خاکی با تغذیه از برگهای پوسیده و کودهای پوسیده مواد الی تری را ایجاد و در دسترس گیاهان قرار می دهد همچنین حرکت در خاک باعث ایجاد منافذی در خاک می شود که ریشه گیاهان را هوادهی می کند و همچنین به حرکت خود خاک را جابجا کرده و باعث شخم زدن خاک می شود. البته تعداد بیش از حد کرم خاکی حالت انگلی پیدا می کند و از ریشه گیاه تغذیه کند. ورمی کمپوست، حاصل عبور مداوم و آرام مواد آلی در حال پوسیدگی از دستگاه گوارشی گونه‌هایی از کرم خاکی است. نسبت کربن به نیتروژن این کود در مقایسه با سایر کودهای سبز مناسب‌تر است و بنابراین شرایط جذب عناصر مغذی برای گیاه در آن بهتر می‌شود.

همچنین بقایای کرم خاکی نه تنها از لحاظ میزان پروتئین، بلکه از لحاظ نوع اسید آمینه، بخصوص اسید آمینه لیسین، اهمیت زیادی دارد که خاک را برای گیاه غنی می کند.