آشنایی با شته گل سرخ

 شته گل سرخ Macrosiphum rosae، گونه ای از شته های شیره مکنده در زیر خانواده Aphidinae است

این شته عمدتا به صورت تخم روی گل رز زمستان گذرانی می کند، اما در زمستان های معتدل، برخی حشرات بالغ ممکن است تا بهار زنده بمانند. تخم ها در بهار به ماده های بدون بال تبدیل می شوند که تولید مثل می کنند و کلنی های بزرگ می توانند به سرعت رشد کنند که عمدتا در نوک شاخه ها و اطراف جوانه های گل یافت می شوند. بیشترین تراکم جمعیت ، درست زمانی است که بوته ها گل می دهند و پس از آن جمعیت کاهش می یابد، این به این دلیل است که در این زمان از سال، برخی از ماده های بالدار رشد می کنند که به بوته های رز دیگر یا به میزبان های ثانویه خاصی مانند گز، سنبل الطیب، کنتیا مهاجرت می کنند. با شروع پاییز، نرهای بالدار نیز تولید می‌شوند، حشرات به گل رز برمی‌گردند و تخم‌گذاری می‌شوند.

کنترل

شته ها اساس بسیاری از زنجیره های غذایی در باغ را تشکیل می دهند و وجود برخی از این حیوانات در یک اکوسیستم باغ سالم و متعادل غیرعادی نیست. گل رز را مرتباً از بهار به بعد چک کنید تا قبل از ایجاد یک جمعیت آسیب رسان اقدامات لازم انجام شود. معمولاً دشمنان طبیعی تا اواخر تابستان تعدادشان را کاهش می دهند. علاوه بر این، درمان های مصنوعی تنها در صورتی موفقیت آمیز هستند که بتوان به کل گیاه دسترسی پیدا کرد. هنگام انتخاب گزینه های مدیریتی، می توانید با شروع با روش های موجود در بخش کنترل غیر شیمیای و اجتناب از آفت کش ها، آسیب به حیوانات غیر هدف را به حداقل برسانید. آفت‌کش‌ها احتمالاً     دشمنان طبیعی را هم می‌کشند و تنها در صورتی موفقیت‌آمیز هستند که بتوان به کل گیاه دسترسی پیدا کرد. برای کنترل این آفت می توان از روش زراعی مانند هرس کردن و شستن بخش های آلوده استفاده کرد.

کنترل شیمیایی

1. دیازینون 60% EC یک در هزار
2. پیریمیکارب 50% WP  یک در هزار
3. مالاتیون 25% EC دو در هزار