سموم مضر برای انسان و حیوانات

به طور کلی سم به هر ماده ای گفته می شود که در صورت خوردن، آشامیدن، استنشاق و یا جذب توسط بدن باعث آسیب و مرگ می شود. چیزی که باعث کشندگی سم می شود مقدار دوز مصرف می باشد. کشنده ترین و خطرناک ترین سموم، سمی می باشد که دوز کم آن سبب آسیب و مرگ شود. برخی از سموم کشاورزی به دلیل 1-برخی از سموم به دلیل پایداری و تجذیه آرام در بدن انسان و دیگر جانداران تجمع پیدا می کند2- مواد شیمیایی مختل کننده اندوکرین، سیستم هورمون حیوانات و افراد را مختل می کند3-باعث آسیب به DNA و جهش می شود و اختلالات تولید مثلی و سرطان را بوجود می آورد.برخی از سموم مضر برای انسان:

1.نئونیکوتینوئیدها:

نئونیکوتینوئیدها (نئونیک ها) دسته ای از حشره کش ها هستند که عملکرد مشترکی دارند و سیستم عصبی مرکزی حشرات را تحت تأثیر قرار می دهند و منجر به فلج و مرگ می شوند. مطالعات نشان می دهد که بقایای نئونیکوتینوئیدها در گرده و شهد گیاهان تیمار شده تجمع می یابند و یک خطر بالقوه برای گرده افشان ها هستند. به عنوان یک نتیجه از این و استفاده فراگیر از آنها، نگرانی عمده ای وجود دارد که نئونیک ها نقش مهمی در کاهش گرده افشان دارند.

نئونیکوتینوئیدها همچنین در محیط زیست پایدار هستند و هنگامی که به عنوان تیمار بذر مورد استفاده قرار می گیرند، به بقایای گرده و شهد گیاهان تیمار شده منتقل می شوند. مقدار یک دانه برای کشتن یک پرنده آوازخوان کافی است. این آفت کش ها همچنین آب راه ها را آلوده می کنند و برای موجودات آبزی بسیار سمی هستند. نئونیکوتینوئیدها دو مورد مشکل مهم در روش‌های ثبت فعلی و روش‌های ارزیابی خطر برای آفت‌کش‌ها را نشان می‌دهد: تکیه بر علم سرمایه‌گذاری شده توسط صنعت که با مطالعات بررسی‌شده همتا در تضاد است و ناکافی بودن روش‌های ارزیابی خطر فعلی برای توضیح اثرات کشنده آفت‌کش‌ها.

2.سولفوکسافلور:

سولفوکسافلور که برای اولین بار در سال 2013 با اختلاف نظرهای فراوان ثبت شد، یک حشره کش جدید از کلاس سولفوکسیمین است و مشخصات شیمیایی مشابه نئونیکوتینوئیدها دارد. پس از تصمیم دادگاه، EPA در سال 2016 مجدداً sulfoxaflor را ثبت کرد و برنامه های کاربردی را در تلاش برای کاهش قرار گرفتن در معرض زنبورها محدود کرد. اما حتی با کاهش مکان‌های استفاده و زمان‌بندی محدود کاربرد، سمیت سیستمیک سولفوکسافلور تضمین می‌کند که این اقدامات به اندازه کافی استفاده از این ماده شیمیایی را حذف نمی‌کنند.

3.پیرتروئیدها

همچنین نشان داده شده است که این دسته از مواد شیمیایی باعث اختلال در یادگیری و رفتار جستجوی زنبورها می شود. Pyrethroids اغلب با کشتن زنبور عسل همراه است و مشخص شده است که به طور قابل توجهی باروری زنبورها را کاهش می دهد، سرعت رشد زنبورها را تا بزرگسالی کاهش می دهد و دوره های نابالغ آنها را افزایش می دهد. Pyrethroids به طور گسترده در گرده شناسایی شده است.

پیرتروئیدهای رایج مورد استفاده شامل بیفنترین، دلتامترین، سایپرمترین، فنوترین و پرمترین هستند.

4.فیپرونیل:

فیپرونیل که به طور گسترده برای کنترل آفات داخل خانه و فضای سبز استفاده می شود، یک حشره کش تقریبا عمومی است که برای حشرات بسیار سمی است و با ایجاد اختلالات هورمونی، سرطان تیروئید، سمیت عصبی و اثرات مضرتولید مثلی مرتبط است. نشان داده شده است که فیپرونیل عملکرد رفتاری و عملکرد یادگیری را در زنبورهای عسل کاهش می دهد.

5.ارگانوفسفره ها

ارگانوفسفره ها مانند مالاتیون و نالد در برنامه های کنترل پشه ها استفاده می شوند که می تواند زنبورها را در معرض خطر قرار دهد. هر دو برای زنبورها و سایر ارگانیسم‌های غیرهدف بسیار سمی هستند و مرگ زنبورها در ارتباط با اسپری ULV گزارش شده است. بقایای گیاهان و سایر سطوح به جا مانده از سمپاشی پشه به طور غیر مستقیم زنبورها را در معرض این آفت کش ها قرار می دهد. گرده، موم و عسل همگی حاوی بقایایی هستند.

ارگانوفسفره های رایج:

مالاتیون،  نالد، کلرپیریفوس و دیکلرووس